(© flickr.com) Ölüm İçinde Aşk
Önce yaşamayı öğrendim
Dedem yaşardı çünkü
Bir kuş satıcısıydı dedem
Dedem, o gariban, o yoksul adam
O derin yaraların
Ayağına doktor bıçağı çektiği adam
Kesik ayağında aşk arardı
Göklere uçururken söyleşirdi kuşlarıyla
Hayatın ve aşkın kaynağı bilirdi onları
Zaten bir aşk çocuğuydu o
O aşktı ki yetim dedemin eline
Bey kızı kaçırmanın kamasını vermişti
Önce yaşamayı öğrendim
Annemden geriye kalan buydu çünkü
Bir soluk gibi tükenip gitti annem
Annem bir tan vaktinde
“Ah bu ölüm, bu erken çatan ölüm”
Diyerek süzülüp gitti
Saçlarımdan okşaması kaldı geriye
Sıcak kelimeler buz oldu, dondu ağzımda
Annemin soğuk ellerine yaslarken başımı
Bir çocuktum o zaman, bir cinayet çocuğu
Babamın bir anlık zevkinin ürünüydüm
Tıpkı aşk çocukları gibi anlamazdım
Ayrılıkların acılara gebe olduğunu
Sonra piştim ve öğrendim
Yaşamayı da böylece öğrendim
Önce yaşamayı öğrendim
Ninemin yoksulluktan öldüğünü gördüm çünkü
Kuş satarak geçindirecek kimsesi yoktu
Dedeme eşlik etmeyi bir aşk bildi o da
Koyuldu yoluna bir kaç gün sonra
Cennette buluşmaya gitti onunla
Aşkın sonsuzluğunda yanmaya, kavrulmaya
Önce yaşamayı öğrendim
Dişlerine karşı durmayı öğrendim hayatın
Bunu genç yaştaki amcam öğretti
Yedi çocuğunu sokak ortasında bıraktı çünkü
Elma diye taşları kemirirlerdi
“Muhtarım” derdi büyük oğlu
“Köyde eşitlik olmalı” derdi
Kimseler anlamazdı ne demek istediğini
Çünkü kimseler hissetmezdi onun yüreğindeki acıyı
Benim zengin babam da hissetmezdi
Günde beş defa servetiyle buluşurdu
Bir de duaları vardı babamın
Dua kitapları
Zengin olmaya, sağlıklı kalmaya dair
Önce yaşamayı öğrendim
Sonra eşlik etmeyi hayata
Bunu dedemden öğrendim
Yoksullukta aşk aramayı ondan öğrendim
Ondan öğrendim dirençli olmayı
Gülmeyi, eğlenmeyi, gezmeyi, dolaşmayı
Babamdan öğrendiklerim de vardı
Dünya malının sabun köpüğü gibi olduğunu
Bir damla suyun önünde yok olup gittiğini
Sonra yanlışlardan doğruları çıkarmayı
Hesabı, kitabı ve serveti
Bir nefeslik sevginin
Nice servetlere bedel olduğunu
Bunu da babamdan öğrendim
Babamın yarım kalmış hesaplarından
Ömer Çaha (Mevsimin Adı Barış, Lotus, 2003)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder